امير حسابدار




Monday, December 31, 2001

٭
اول ژانويه 2000 ، حدود های ساعت 10 -11 صبح و موقع تحويل سال نو در نيويورک بود من هم داشتم بطور زنده از time square ،CNN رو می ديدم که با تحويل سال يکهو غرق نور وزيبايی شد خوشحالی و شادی رو توی صورت همه آدمها می شد ديد من هم که از ديدن شادی ديگرون حال می کنم ، دلم نمی اومد از جلوی تلويزيون پا شم .اما همون موقع صدا وسيمای خودمون داشت همون برنا مه های معمولی خودش رو نشون می داد انگار نه انگارکه دنيا وارد قرن جديدی شده وما هم جزئی از اين دنيا هستيم. انگار نه انگار که حداقل 4ميليارد نفر توی دنيا جشن گرفته اند و دراين شادی شريک هستند. انگار که ما با بقيه دنيا لجيم وهر کاری که اونها می کنند ما می خواهيم برعکسش رو انجام بديم . ديپرس شده بودم ديگه از اون موقع بود که فهميدم موندن يعنی باختن .باختن زندگی وهرچی در اون هست. به همين خاطر حالا که پژمان داره می ره واقعا ً خوشحالم(اونجای آدم دروغگو!!).
پژمان جان !
می خوام اونجا که رسيدی جای من جوونی کنی ،
می خوام جای من اونجا کيف دنيا رو بکنی ،
می خوام جای من اونجا شاد باشی ،
می خوام جای من هر کاری که دوست داشتی بکنی ،
بهم قول می دی پژمان ؟
قول مردونه ؟
دمت گرم ، می دونستم روی منو زمين نمی اندازی...
پس سفر بخير.



........................................................................................

Saturday, December 29, 2001

٭
من امشب خيلی خوشحالم اما از اونجايی که گفته می شه ما جوونهای ايرانی بلد نيستيم شاديمون رو بروز بديم و"شادی معقول"(فکر نمی کنم اصلا ًهمچين ترکيب من دراُ وردی توی زبانهای زنده و مرده دنيا موجود باشه!) انجام نمی ديم ، پس من هم می تـَمَـرگم توی خونه وتنها کاری که می کنم شادی ام رابا شماتيکه پاره می کنم.(همون قسمت می کنم سابق!)


مکان : نمايشگاه بين المللی کتاب تهران
زمان :همين امسال

- سلام
- ســلام مخلصم ، چه عجب بالاخره به ما سرزدی می گذاشتی نمايشگاه تموم می شد بعد می اومدی.
- گرفتار بودم شرمنده اما کلی گشتم تا غرفه تون رو پيدا کردم.حالا از اين حرفها بگذريم راستشو بگوناقلا، رفتی تو کار کسی يا نه ؟
- پس چی خيال کردی ، فکرکردی ما اينجا هويجيم؟ پنج روزه که مخ کار گرفتم...
- حالا کی هست ؟ نشون بده ببينم سليقت خوبه يا نه ؟
- اوناهاش اون مانتو مشکيه توی ِ غرفه روبرويی.
- اِ.. اون که....اون که زن منه !!!!
-...............؟؟؟!!!

ّ( اگه شما بوديد واقعا ً چی جواب می داديد؟)



........................................................................................

Friday, December 28, 2001

٭
هر موقع فرصتی پيش مياد وعموهای من به مناسبتی دور هم جمع می شن، هميشه يادی هم از خاطرات جوانی وخوشی هاشون می کنند ،بقول يکی از اونها" اگر در سن 24 سالگی يکی يقه من رو می گرفت و می گفت :می خواهم بکشمت آخرين آرزوت را بگو، . می گفتم: هيچ آرزوئی ندارم چون هر لذتی که می خواستم توی اين دنيا ببرم بردم" .در حالی که اگه چنين حرفی رو به من بزنن می گم "قربونت يک قلم کاغذ بده تا صبح برات آرزوها و لذتهای نبرده عمرم رو بنويسم."
يکی از معمولی ترين تفريحات اونهاکه برای جوانهای امروزی مثل قصه شاه پريان می مونه رفتن به بارها و کافه رستورانها بوده .تا اونجايی که من فهميده ام رفت و آمد جوانها به اين مکانها بيشتر بدليل همون احساس مشترک جمعی که در اين مکانها به انسان دست می ده و جامعه شناسها (با اجازه حسين درخشانی) به عنوان يک نيازازش صحبت می کنند.با اين که الان 4،5 سالی ميشه که کافی شاپ ها توی تهران راه افتاده اند اما بخاطر محدوديت فضا ومشکلاتی که اداره اماکن براشون ايجاد می کنه نتونسته اند اون احساس مشترک رو در جوانها ايجاد بکنندبه همين خاطر تا پای جوانان وطن به اون ورمرزميرسه اول از همه سری به بارها وکافه ها می زنند تا اين عقده رو يک جوری برطرف بکنند.



٭
من نمی دونم اين شرکت مخابرات که توی ساده ترين وظايفش يعنی ارتباطات خطوط تلفن مثل آهو توی گل گيرکرده (!) چطور می تونه مديريت اينترنت کشوررا به دست بگيره تازگی هم که می خواد ماهواره به فضا بفرسته!؟(موش تو سوراخ نمی رفت ...)



........................................................................................

Thursday, December 27, 2001

٭
همه چيز هم دست به دست هم دادند تا ما ننويسيم.اول قطع شدن تلفن دوم بازی درآوردن windows سوم Hack شدن سايت blogger (عجب خر در چمنی !) دلايل خدمت نرسيدن من بود.



٭
من ديگه سردم نيست از امشب دوباره شروع به نوشتن می کنم وشرمنده لطف همه خواننده ها و دوستان وبلاگدار بخصوص ژينا ، ندا ، دندانپزشک وبامداد هستم به خاطر محبتهايشان در اين يک هفته.



........................................................................................

Monday, December 17, 2001

٭
دارم از سرما يخ می زنم و تازه از سر کار اومدم .
نمايشگاه کتابهای خارجی وزارت علوم چهارشنبه شروع می شه .ما هم نماينده يکی از بزرگترين ناشران انگليسی-آمريکائی هستيم.در چند سال اخير اين اولين بار است که اين نمايشگاه درمحيطهای دانشگاهی برگزار نميشه و مثل نمايشگاه بين الملی کتاب ِوزارت ارشاد درمحل نمايشگاه بين المللی کتاب برگزار ميشه و اين يعنی آغاز بدبختی !چون امکاناتی که نمايشگاه بين المللی در اختيار غرفه داران قرار ميده در حد صفره !!فقط براشون مهمه که اجاره غرفه رو بگيرند و کاری ندارند که چه بلائی سر آدمهايی که دارند داخل سالنهای بدون سيستم های گرمايی ودر دمای 2- کار می کنند، مياد؟ برای يک سالن 2500 متری يک بخاری (از اونهايی که توی سرباز خونه ها می گذارند) گذاشته اند ، تازه تا بخاری رو بغل نکنی نمی فهمی روشنه يا نه!؟ به گور پدرشون... بعد هم می گويند چون وزير می خواهد فردا از نمايشگاه باز ديد کنه بايد تا فرداصبح همه کتابها رو در انبار و غرفه ها چيده باشيد، در حالی که کتابها از گمرک تازه ساعت 7 شب ترخيص شده اند وبرای ما که حداقل 17 پالـِت کتاب داريم ، احتياج به دو روز وقت است .فکر می کنم ضرب المثل در دروازه و--- سوزن بهترين توضيح برای اين کارهای باشه .
وقتی 1 ساعت پيش از در سالن نبار اومدم بيرون از سرما داشتم break dance می زدم . باخودم گفتم الان که سوار تاکسی تلفنی گرم می شم اما از شانس ما راننده گفت ترموستات ماشينش رو برداشته وبخاريش خوب گرم نميکه (تف به اين شانس!) به همين خاطر وقتی رسيدم خونه اونقدر عقده ای شده بودم که چسبيدم به بخاری وشلوار نازنينم رو سوزوندم . اينجوری اگه پيش بره کلاس زبانم رو تو اين هفته بايد تعطيل کنم چون فردا که بايد صبح تا شب نمايشگاه باشم و پنج شنبه هم عروسی دختر عمومه و ماشده ايم ساقدوش شاه داماد!! الان که اينهارو دارم می نويسم تقريباً گرم شده ام اما از شدت خستگی با کله دارم می رم توی مونيتور.پس تا شبهای بعت خداحافظ !



........................................................................................

Sunday, December 16, 2001

٭
سالها پيش که بچه بودم ، منزل عموم آ.اس.پ بود. هر موقع خونشون می رفتم ازبزرگی اون گودی وچاله ای که پايين تراز آ.اس.پ بود تعجب می کردم . چون اون زمان عاشق کارتون" سند باد " بودم واغلب خودم رو جای سندباد توی موقعيت های مختلف می ديدم ، فکر می کردم اونجا خونه سيمرغه وبالا خره مياد اونجا تخم می گذاره و يکروز که اومد به تخمش سر بزنه من هم خودم رو به چنگالش می بندم و همراه علی بابا وشيلا وبابا علاءالدين (آخ که چقدر دلم برای همشون تنگ شده !) به يک سرزمين عجيب وغريب سرمی زنيم. اما من بزرگ شدم وسيمرغ بی معرفت !هيچ وقت جز يک بار نيومد، اون بار هم نديدمش و فقط از تخمی که گذاشته بود فهميدم که اومده وجيم زده !

برج 54 طبقه مسکونی - مجری: شرکت آ.اس.پ - مشاور : سِتِک فرانسه »
تا ده ، پونزده سال پيش هرکس اين تابلو رو کنار ساختمونهای آ.اس.پ می ديد حدس می زد اين هم از همون سنگهای ِعلامت نزدنه وبعد از مدتی مثل اغلب پروژها منتفی می شه و يا بودجه اش تموم ميشه يا با شهرداری مشکل پيدامی کنه يا هزارتا دليل وبهونه ديگه که توی اين مملکت زياده. من هم چون برای رفتن به دانشکده مسيرم از کنارش می گذشت همينطور فکر می کردم وبا اينکه از دوسال پيش کم کم شاهد بالا رفتن طبقاتش بودم بازهم منتظر بودم ببينم اين کار توی چه مرحله ای متوقف می شه .اما مثل اينکه برای رو کم کنی من هم که شده ، برج با سرعت داره ميره بالا وحالا از همسايه قديميش يعنی آ.اس.پ هم ده طبقه بالا تر زده . ما که بخيل نيستيم ايشاالله هيچ وقت کارش نخوابه و يک کلـّه بالا بره اما خودمونيم ها ديدن تهران وکوههای البرز از طبقه پنجاه وچهارم هم بايد خيلی باحال باشه! به باحالی ِ پرواز با سيمرغ !



........................................................................................

Friday, December 14, 2001

٭
به خاطر مطالب خيلی باحال ژينا و ندا از هر چی واجب تر گذاشتن فيلمم تو وبلاگه!!
.



٭
امروز يک سری به اين دندانپزشک بزنم ببينم چيکار می کنه.



٭
امروز صبح وقتی داشتم دوش می گرفتم يکهو لوله دوش از بيخ ترَک برداشت وآب داغ ازش فواره زد حالا وضعيت من رو تصور کنيد :اگر می نشستم صورتم می سوخت اگر می ايستادم يه جای ديگم می سوخت !آخرش برای جلوگيری از صدمه خوردن بندر سان فرانسيسکو وحومه!مجبور شدم با آب سرد دوش بگيرم، چون به هر صورت سرما خوردن خيلی بهتراز آسيب ديدن اعضای حياتی ونباتی بدنه!(اينجا منظور از نبات همان گياهه نه نبات ديگر!!)



٭
اينجانب باتکذيب نوشتن هر گونه مطلب در ژانر های سوررئال و تخمی تخيلی (علمی تخيلی سابق ) واعلام اينکه مطلب قبل " بر اساس يک داستان واقعی ساخته شده وهرگونه شباهت اسامی اتفاقی " است تقا ضا دارم خوانندگانی که دچار سوء تفاهم شده وداستان را غيرعملی وغير واقعی خوانده اند به دانشجويان پزشکی ورودی 74 تهران مراجعه فرمايند.



........................................................................................

Tuesday, December 11, 2001

٭
لطفا ً بادقت بخوانيد!
- سلام ،چطوری؟
- خوبم ،چه خبر؟
- زنگ زدم بگم چون تولد مسعود نزديکه برای فردا حاضرباشی ...
- تورو خدا نه!هنوز زخمهای ِتوّلدِ بهمن خوب نشده ، باورکن تا يک ماه بعدش مثل واليباليست ها به هر انگشتم يک چسب زخم زده بودم .
- اون دفعه احمق بوديم هيچی با خودمون نبرده بوديم امااين بار همه چيزداريم پيچ گوشتی ،انبردست ، دستکش!
- بابا جون اين دفعه رو بی خيالی طی کن! والا من فکر نمی کنم دستکش هم جلوی تيزی اون دوام بياره ، تازه سِری قبل برای تولد بهمن ، اونجا يک کوچه سوت وکور تو شِمْرُون بود امااين کوچه سر ِپل ِحافظه ، وسط شهره ، شلوغه...
- چی شد؟ کم آوردی ؟ مگه تو نمی گفتی هيجان اين کار رو خيلی دوست داری ؟ حالا جا زدی ؟يادت نمياد اون شب بهمن چقدر خوشحال شد؟بعداز باز کردن کادوها گفت:" اين بهترين هديه ِتولد ِعمرم بود".
- خب.. چرا.. اما.. به يک شرط ، اين دفعه من کُولت می کنم تو برو بالا.
- باشه به جهنم هرطور که تو می خواهی .پس تا فردا بای بای .
- خداحافظ .

*
فردای ِ تولدش ، مسعود از خواب بيدار می شود. به دروديواراتاقش نگاه می کندانگار دنبال چيزی می گردد با ديدن تابلوْ روی ِدر ِاتاق، لبخند می زند. با اين که تابلوآبی وسفيد رنگ است اما چند لکه ِ قرمز ِخون روی لبه هايش ديده می شود ، مسعود برای صدمين بارنوشته های تابلو رابا لذت می خواند:

کـوچـه مـسـعــود

منطقه 6 شهرداری تهران




........................................................................................

Monday, December 10, 2001

٭
هتل الصافی
- برادرا قبل ازانتخاب اتاقها توجه کنند.اتاقهای اين هتل دو تخته وسه تخته است هر دو اتاق هم يک حمام داره پس دانشجوهای هر دانشگاه کنار هم اتاق بگيرن تا راحت ترباشند.
- حاج آقا می بخشيد..
- چيه! بگو کاردارم..
- معذرت می خواهم حاج آقا اينجا کاسه هاش اسلامی نيست ؟
- ما هنوزاينجا غذا نخورديم که ببينيم کاسه هاش تميزه يا نه.
- گلاب به روتون حاج آقا! منظورم کاسه توالت هاش است.
- آهااا منظورت اينه که دستشويی هاش فرنگيه؟آره فرنگيه،چطور؟مگه بواسيری، بادفتقی ،چيزی داری؟
- نه حاج آقا عادت نداريم.
- نترس عادت می کنی، حالا برو اتاقت سحر خواب نمونی .

*
- تو چراوقتی ميری دستشويی اينقدر طول ميدی ؟ بخاطر همينه ميگم بعدغذا موقع گرفتن دسر بجای پرتقال، موز بردار تا يک کم شيکمت سفت بشه.
- نه دستشويی رفتن ام که طولانی نيست اين غسلی که می گيرم يک کم طولانيش می کنه!
- يعنی تو هربار بعد دستشويی غسل می کنی! تو ديگه چقدر وسواسی هستی !

*
- سلام از کجا می آيی.
- از کارگاه ساختمونی اين بغل، همونجا که دارن يه هتل می سازن.
- جل الخالق اونجا چی کار می کنی!؟ مگه حاج آقا نگفته بی اجازش جايی نريم.
- راستش توی اون کارگاه يک سوراخ درست کردن برای رفع حاجت کارگراشون، از توالت فرنگی خيلی بهتره !با دربون کارگاه دوست شدم هميشه می رم اونجا.راستی تو عربی بلد نيستی ؟
- چطور؟
- چون هربارکارم تموم ميشه موقع بيرون اُومدن دربونه بهم می گه:
" أنـتَ مُـخْ ما فيْـه!!"
تو نمی دونی يعنی چی ؟



٭
"آيا تا به حال توجه کرده ای که انسان تنها جانوری است که می خندد؟ ارسطو می گفت که انسان تنها جانور ِصاحب منطق است .ولی اين حرف کاملاًصحت ندارد چون که مورچه ها وزنبورها هم موجوداتی بسيار منطقی هستند.درواقع ، در مقايسه با مورچه و زنبور، انسان موجودی غير منطقی به نظر می رسد. کامپيوتر هم وسيله ای است بسيار منطقی ودر مقايسه با آن نيز،انسان بسيار غير منطقی است .
تعريف من از انسان اين است که« انسان تنها جانوری است که می خندد».زنبورها ، مورچه ها وکامپيوتر ها هيچ کدام نمی خندند.فقط انسان از چنين موهبتی برخوردار است .خنده ، نقطه اوج رشد انسان است . "
ازسخنان وتعاليم اوشو عارف معاصرهندی



........................................................................................

Sunday, December 09, 2001

٭
نمی دونم چه سِرّيه اين بابای ما که سال به دوازده ماه تو آشپزخونه پيداش نمی شه ماه رمضون که ميشه آشپزخونه رو قرق می کنه، اونم برای درست کردن شيرينی ِسکسی ِزولبيا (اولين بار حسين درخشانی اين لقب با مُسما را بکار برد !)
باباجانْ به دليل تجربه طولانی مدت در بهترين قناديهای جهان ! يکی در ميان زولبياهاش يا سوخته ميشه يا نپخته ! آخر سر وقتی به ظرف زولبياها نگاه می کنی انگارکه يکسری آفريقايی واروپايی لُخت رو ريخته باشی روی هم !؟بدبختی تازه وقتی شروع ميشه که زولبياها روبايد جلوی روی باباجان با لذت بخوری وتازه موقع خوردن می فهمی که غير ازسوخته يا نپخته بودن، مشکل ديگه زولبياها اينه که يا اونقدر توی آب قند خوابيده اند که وقتی می خوری تموم دندونات ميريزه يا از بی مزگی (چون آخر ش بوده و آب قند تموم شده) روش بايد مثل دوناتس شکر بپاشی تابتونی گازش بزنی !خدايا، خداوندگارا اين ماه رمضون کی تموم ميشه ما ازخوردن زولبيا راحت بشيم؟!



........................................................................................

Friday, December 07, 2001

٭
راستی يادم رفت بگم مطالب سايت rfi به فرانسه است . اما خوب برنامه هايی مثل supertranslaitor رو برای همين موقع ها ساختن ! خلاصه می تونيد مطالب سايت rfi رو با نرم افزارهای ترجمه قابل خوندن کنيد اما به اونهايی که نه فرانسه بلدند نه برنامه مترجم دارند باز هم توصيه می کنم يک سری به اين سايت بزنند چون حداقل ايده های خوبی ازکاربرد لوگوها وشکلهای گرافيکی درطراحی يک سايت بدست می آرند .



٭
قسمت music سايت راديوفرانسه(rfi) علاوه برزيبا بودن يک فهرست کامل خوانندگان فرانسوی داره که شامل عکس، زندگينامه ، فعاليتهای حال و آينده(شامل تمامی آلبومها و کنسرتها) وقطعاتی از آهنگهای اونهاست. جمع آوری اطلاعات وupdate کردن اين سايت واقعاً يک کارفوق العاده وتحسين برانگيزه است اما نکته جالبتراينکه اين تلاش وسليقه خرج ِ يک سايت دولتی شده وصرفاً برای کسب درآمد صورت نگرفته.( rfi وابسته به وزارت امور خارجه فرانسه است)
راستی آدم چطور ميتونه از خواننده های فرانسوی حرف بزنه امااز PatriciaKaas با اون صدای جادوئی اش (که يک دوست عزيزبعدازمدتها کاست اش رو بهم رسوند) ويا LaraFabian با اون چهره ای که- ازشدت آرامش بخش بودن- نابودت می کنه(می بخشيد هيچ اصطلاح ديگه ای پيدا نکردم !) صحبت نکنه.



........................................................................................

Thursday, December 06, 2001

٭
گاو
يکی بود يکی نبود يه دهی بود يه گاوی داشت، پُرسودوپُرمنفعت. اين گاوه روزی دَه مَن شير می داد از شيری که گاوه می داد هم صاحبش راضی بود هم مشتری هاش.تا اينکه يک نفر اومدبه صاحب گاو گفت:" کی گفته تو صاحب گاو باشی ؟از اين به بعد گاو مال منه." بعد هم زدو صاحب گاو رو از ده بيرون کرد.گاو بيچاره که صاحبش رو خيلی دوست داشت بعد از اينکه اون رو از دست داد از غصه دق کرد ومرد.
راستی يادم رفته بود بگم اسم گاوه "انجمن ايران وآمريکا" بود،اسم صاحب جديد گاو هم " کانون پرورشی فکری کودکان ونوجوانان" بود. بعله می گفتم بعد از اينکه گاوه مرد کانون هم به احترامش،يک آرامگاه هفت طبقه توی خيابان جَم برايش ساخت. مردم هم که خاطرات خوبی از گاوه داشتند حاضر شدند همون پولِ خريدِ شير گاو رو بدهند تا سَری به قبر گاوه بزنند اما تاکِی؟
*
واقعاً تاکی کانون زبان می تونه با اين متُدانگليسی من درآوردی (man-dar-avardi) ومتد فرانسوی la france en direct مربوط به سالِ 1969!! به کار خودش ادامه بده. پيشرفت در تدريس زبان خارجی فقط با تغييردر متدونحوه تدريس بوجود می آيد نه باسراميک و نقاشی کردن در وديوارونمای ساختمان.
حتما ً بسياری از افرادی که درايران زبان ياد گرفته اند والان درداخل يا خارج کشورزندگی می کنند از" کانون زبان" خاطرات خوبی دارند که البته من هم جزئی از آنها هستم اما حيفم می آيد در اين بحبوحه پيشرفت در روشهای آموزش زبان،کانون بدون توجه به اطرافش ، همچنان در خواب خرگوشی فرورفته انگار نه انگار که ما در هزاره سوم زندگی می کنيم وهرسال روشهای جديد آموزش زبان مبتنی برعلوم روانشناسی وجامعه شناسی عرضه می شوند...آخرغفلت تا کِی؟



........................................................................................

Wednesday, December 05, 2001

٭
زمان : ترم اول
مکان: طبقه يازدهم خوابگاه دانشگاه شيراز
- تورو جان مادرتون بسه! الان 5 صبحه، حداقل تا دوساعت ديگه که می خواهيم بريم سر کلاس بگيريد بخوابيد.
- جان سعيد نمی شه، يک دست ديگه می زنيم بعد می خوابيم.ضايع است وسط بازی وا بدهيم.
- بابا اين که نشد درس خوندن، از دانشگاه که ميائيم بيرون يا آويزون ِباغ ارم وحافظيه ايم يا هم داريم ملاصدرا رو مترمی کنيم.شب هم که تا صبح کارمون شِلِم زدنه.اينجوری نمی شه من بايدخونه بگيرم. تو اين خوابگاه هر غلطی ميشه کرد جز درس خوندن.

زمان : ترم اول
مکان : خانه سعيد
- مبارکه سعيد جان با اينکه قديميه اما خوبيش اينه که اتاق خوابهاش زياده!
- از اون بهتراينه که به ملاصدرا نزديکه.
- نه بابا بهترين حُسنش اين باجه تلفنه که سر کوچه است چون هميشه چند تا جيگرداره دوروبرش می پلکه.
- پس نريمان جون بپر دوسيخ جيگرتازه بگير وردا بيار!
- می بخشيدها فاحشه خونه بازنکردم که اينها حُسنش باشه.از اين به بعد هم فقط اينجا درس می خونيم نه کار ديگه.

زمان : ترم اول
مکان : خانه سعيد
- حسين جون ديگه سرويس شدم. خرجم اونقدر زياد شده که اگه بابام بفهمه دارم می زنه.اين بچه ها هم واقعاًشرمنده می کنن، نهايت محبتشون اينه که ظرفها رو بشورن.تازه اون هم باکلی نازوادا. اون يکی هم خيال می کنه اينجا حموم عموميه پا شو که از درميگذاره تو شيرجه ميره تو وان!! يا همين هفته پيش بود خمير ريش خريدم اما امروز می بينم تموم شده. من نمی دونم اينا سرعت رشد موهای بدنشون اينقدر سريعه که هرروز بايد اونهارو بزنن!؟
کامپيوترم رو که ديگه نگو هر وقت می خوام بشينم يک خط برنامه بنويسم می بينم يکی پشتش نشسته يا داره بازی ميکنه يا باهاش فيلم می بينه البته کاشکی فقط اين بود بعضی اوقات هم به setupاش دست ميزنن يا عکس سوپر ميگذارن رویdesktopاش.خلاصه شده يک دَريده کامل!
- خوب بابا جان پول هرچيزی رو که می خری ازشون بگير،هرکسی هم که اذيت می کنه راه نده، با کسی رودربايستی که نداری.

زمان : ترم اول
مکان :خانه سعيد
- پولهاتون رو بياريد، وقت حساب کتابه.
-بابا پريروز حساب، کتاب کردی کلی مارو تيغ زدی بگذار حداقل دوروز پول تو جيبمون بمونه.
-پول زهرمارهايی که تو اين دو روز کوفت کردين رو هم می خواهم بگيرم غر می زنيد؟شما ديگه کی هستيد؟
خوب ماکارونی می افته نفری 100 تومن.
- ماکارونی چيه؟! اون شب که ماکارونی درست کردی من اسهال داشتم يک ساعت هم تو شيکمم نموند من پولشو نمی دم !!
- مرغ ميشه نفری 400 تومن.
- گل واژه تَفت نده بابا!2 تا مرغ گرفتی برای 6 تا آدم، به من فقط يک بالش رسيد.تازه مرغ بيچاره اصلا ً سينه نداشت معلوم نبود قبل از اينکه بياد پای سفره کدوم بی ناموسی بهش تجاوزکرده بود!
- مايع ظرفشويی ميشه..
- جمعش کن بابا! مايع ظرفشويی هم مگه خوردنيه! می خواستی نخری..!!

زمان : ترم دوم
مکان : سرکلاس دانشگاه
- نريمان جون سری به ما نمی زنی ؟
- والا هنوز بابام برام پول نفرستاده !اگر هم بفرسته بجای خونه تو ميرم هتل هما. حداقل اونجا
برای دستشويی رفتن مثل خونه تو وروديه نمی گيرند.
- بترکی هی! سنگ پا قزوين .



٭
ژيناجان خيلی ممنون از مطلب سونا اما خيال کردی! من اگه از گرمای سونا هلاک هم بشم ازش بيرون نميام چه برسه به اينکه بخوام سونا زده بشم،همين الان هم حاضرم باهر کی که بخواد مسابقه بدم. شرطی وتيغی!



٭
ديشب معده درد پدر من رو در اُورد به همين خاطر هيچی نتونستم بنويسم اما خودمونيم معده درد هم نتونست اشک منو در بياره !



........................................................................................

Monday, December 03, 2001

٭
ما ايرانی ها ديگه حضرت علی رو از خودمون ميدونيم و "يا علی" رو ازهرفرد ايرانی حتی غيرمسلمون هم ميشه شنيد. شب ضربت خوردن وشهادتش هم بيشتر يک عزای ملی شده تا مذهبی .البته برای من که چند وقتيه سنگدل شدم ديگه هيچ روضه ای کارساز نيست . حدود دوسالی ميشه که راحت اَشکم راه نمی افته وآخرين بار سال پيش توی مکه گريه کردم که خالص ترين و بی واسطه ترين گريه عمرم بود.(من اين سفرنامه حج ام رو حتماً يک روز بايد بنويسم) واز اون موقع تا حالا کوير کويرم.
بعضی اوقات به کسانی که راحت گريه می کنند حسوديم می شه و فکر می کنم اين خودش يک نعمته که آدم هرموقع خواست بتونه گريه کنه.اما چی کار کنم از بغض کردن جلوترديگه نمی تونم برم .راستش نمی خواستم اين مطلب اين قدرسوزناک بشه، اصلاً من حاضرنيستم غم رو توی صورت کسی ببينم حتی با مسخره بازی هم شده خنده اش می اندازم(اتفاقاً اين رو سايتcolorgenicsهم بهم گفت) اما می بخشيد امشب ديگه از دستم در رفت.
ترسم که اشک درغم ماپرده دَرشود
وين رازسر به مُهر به عالم سَمَرشود
خواهم شدن به ميکده گريان ودادخواه
کزدستِ غمْ خلاصِ من آنجا مگر شود «حافظ»



٭
سوار تاکسی ميشی .هنوز در را نبستی که يکی جيغ ميزنه" برو گم شو!" با تعجب به بغل دستی ات نگاه می کنی، يک آقای کت وشلواری محترم که داره به ساعتش نگاه می کنه ، باز همون صدا رو می شنوی :
"- تا کی می خوای به اين کارهات ادامه بدهی؟
- تا موقعی که طلاقم رو ازت بگيرم."
تازه می فهمی که صدای راديوست وآقای راننده بخاطر ماه رمضان ضبطpioneer وساب ووفرهای600،000 تومانی اش رااستراحت داده ، تا انشاالله بعد از ماه رمضان با ترانه هايی جديدتر در خدمت مردم مومن وباتقوا باشه.اما حالا تکليف تو که از راديو متنفری چيه؟ نعوذبالله به وجود ذی وجود آقای راننده که نمی تونی عارض بشی وازش بخواهی که راديو رو خاموش کنه چون حوصله معطلی و گيرآوردن يک تاکسی ديگه رو نداری. پس فقط می تونی خفه خون بگيری ومثل بقيه مسافرها وانمود کنی که چيزی نمی شنوی .خيلی مسخره است وقتی که يکی زير گوشِت داره جيغ می زنه" خدايا من چه گناهی کردم که گير اين مرد افتادم منو بکش تا از دست اين مرد راحت بشم." تو با قيافه حق به جانب با ساعتت ور می ری و چون يک ساعت مچی هرچقدرهم دنگ وفنگ داشته باشه بيشتر از5 دقيقه نمی شه باهاش ور رفت ،شروع می کنی به نگاه کردن ماشينها وآدمها ودر وديواروخلاصه هرچی که توی خيابون پيدا می شه. بعضی اوقات هم برای اينکه ثابت کنی خيلی تو نخ خيابونی يکهو بر می گردی عقب رو نيگاه می کنی که مثلاً يه چيز جالب ديدی...تا اينکه بالاخره نمايش تموم ميشه و به مقصد ميرسی اما بازهم بعد از پياده شدن از تاکسی تا مدتها از اول تا آخر نمايشْ تو کلّه مبارکت بارهااجرا ميشه "مهرم حلال جونم آزاد. طلاقم رو بده راحت شم خداااا..."



........................................................................................

Sunday, December 02, 2001

٭
در تاييد مطلب سلمان واينکه بچه های ايرانی در دورافتاده ترين نقاط هم سعی می کنن از زمانه عقب نيفتند وازهرشهرو قشری که باشنداز اينترنت استفاده می کنند، خودم هم يک چيزی شبيه به اين را درشهرکرد ديدم.
شهرکرد با اينکه مرکز استانه اما ISP نداره وبچه های شهرکرد، پيه گرانی هزينه تلفن را به تن می مالند وباISP های اصفهان تماس می گيرند تا بتونند به اينترنت وصل بشن .(بازهم شما ناشکری کنيد!)
خودم اين تابستون برای اولين بار، اون هم به دعوت يکی از دوستان عزيزم به شهرکرد رفتم واز اينکه کشور خودم را نمی شناسم واقعاً شرمنده شدم(حالا آمريکايی ها رو مسخره می کنيم که چرا جغرافی شون ضعيفه !) مثلا ً می دونستيد شهرکرد اصلاً کُرد نداره ومردمش فارس، ترک و لر هستند و چون اسمش« ده گـُرد» بوده و بدليل« گ» زُدائی از اسم شهرها( نمی دونم درچه دوره ای ) به ده کُرد و بعد هم شهرکُرد تغيير نام داده؟ البته سر شهرکردهمون بلائی اومده که سر برُوگرد(بروجرد فعلی) و برُوگن( بروجن فعلی) وخيلی از شهرهای ديگه هم اومده !
راستی چرا اين حذف حرف «گ» فقط در شهرهای جنوبی و مرکزی اتفاق افتاده و شهرهای شمالی مثل گنبد وبندرگزو.. بدون تغيير باقی موندند؟(بفرماييد اين هم موضوع يک تزِ دکترا ، کپی رايتش هم رايگانه ببينم کسی تحقيق می کنه ؟)



........................................................................................

Saturday, December 01, 2001

٭
وَح... شَت... ناک !
0/
- دختر نبايد ترسو باشه.
- ترس ؟ ترس از چی ؟ آخه اين هم شد معيار برای ِ انتخاب دوست دختر؟ همه دنبالِ هيکل وقيافه اند حالا تو گير دادی به ترس؟
- از ما گفتن..هيچی مثل ترس نمی تونه يک مرد رو ذله کنه.
1/
- خيلی ممنون آقا. سرِ فرشته پياده ميشيم.
- شما 100 تومن ديگه بده .
- مگه کرايه آرياشهر- تجريش 250 نيست؟
- نه داداش چون راهنمايی رانندگی گفته همه بايد کمربندايمنی ببندن ما هم فقط يه نفر جلو ميشونيم کرايشو از بقيه می گيريم.
- يعنی چه ؟ اين مشکل شماست چه ربطی به مسافرها داره ؟ مسافرها چرا بايد پولش رو بدهند ؟
- بيا بريم آرش.. ولش کن ..
- آخه ...
- بفرما آقا اين هم 100 تومن .
- قربون آبجی. خدابرکت بده !
- يعنی چی ؟ داشتم باهاش حرف می زدم ، دعوا که نمی کردم ،اينجور هول کردی و رنگت پريد ...اصلا ً چرا بهش پول دادی ؟
-آخه می دونی ، ارزش نداره سرِ50 تومن بخوای با يک راننده تاکسی جروبحث کنی !
2/
- عزيزم برای چی تا از دور يکی که لباسش رنگ خيارشور بود می بينی ، يکهو ميری توشيکم دروديوار يا می پَری ميری اونور خيابون؟پس من اينجا چيکاره ام ؟
- آخه اگه بگيرنمون می دونی چی ميشه؟ بابام من رو می کشه!
- تا حالا خيلی ها رو گرفتند و کسی هم اونها رو نکشته.حالا بابات برای ما شده اُسوه غيرت وناموس...؟؟
3/
- چرا هرچی.. صدات می کنم صبر نمی کنی.. خفه شدم... اونقدر دنبالت دويدم .
- آخه اونجا جلوی دانشگاه بود.ممکنه ازکميته انضباطی کسی اونجا باشه اونوقت اگه ما رو می ديدن می دونی چی ميشد ؟
- جلوی دانشگاه چيه؟!.. ده کيلومتر از دانشگاه دور شديم بعد ميگی جلوی دانشگاه؟!تازه… اونقدردانشجوی مشروطی وعَمَلی داريم که کميته انضباطی وقت سر خاروندن نداره… حالا بياد به من وتو گير بده؟!… بابا آخه آدم يک کم دل و جرات دارميشه…نترس ميشه ، شجاع ميشه....
- حالا چرا اينقدر ناراحت می شی، من که نمی ترسم، احتياط می کنم .
- ايشاالله اين احتياط تو، توسَرِمن بخوره که من رو بيچاره کرده .



........................................................................................

Thursday, November 29, 2001

٭
" نم نم ِ بارون، شُرشُرِ ناودون ، گلهای ِ اِ يون
، با تو ديدن داره ، آخ با توديدن داره "
نمی دونم اين آهنگ بَندِ تُنبونی از کيه ؟(چون خودم هم چند وقت پيش توی يک تاکسی مسافر کش شنيدم)
اما دقيقاً وصف حالِ تهران امروز بود. از حدود ساعت 1 بعد از ظهرکه نم نم بارون شروع شد، خيابونها پرشداز دختر پسرهايی که عقده ای شده بودند يک شب بتونن باهم زير بارون قدم بزنند .بارون هم نامردی نکرد نه زياد شديد شد ونه قطع.همين جور نم نم می اومد ايوُل.. دمت گرم.. زنده باشی ..(می بخشيد..اينجاش مثل ِ کنسرتِ اِبی شد!!)



٭
آقا من با اين تبليغ نوکيا که تلويزيون پخش می کنه خيلی حال می کنم.با اينکه بيشتر از 20 ثانيه طول نمی کشه واقعا زيباست به خصوص آهنگش يک آهنگ تکنو (بکوب بکوب) که روی تِمِ زنگ موبايلهای نوکيا ساخته شده تازه خيلی هم از تبليغ خارجی نوکيا با اون جمله تکراريش (Nokia connecting people) بهتره.



........................................................................................

Tuesday, November 27, 2001

٭
زيبايی
= اين منشی ِجديد رو ديدی مهندس ؟بد مصب عين ِعروسکِ باربی می مونه !من که وقتی نگاهش می کنم ديگه نمی تونم ازش چشم بردارم .
-- تو چرا فقط به ظواهر فکر می کنی. به نظر من زيبايی ظاهری ِ دختر نمی تونه تعيين کننده باشه بلکه اين سيرت آدمهاست که مهمه واين زيبايی ها ديريا زود ازبين ميره.
= من که نمی فهمم چی می گی فقط اين رو می دونم هر وقت با اين خانم منشی حرف می زنم تا شب شارژ می شم.
-- واقعا که.. دلم می سوزه برای آدمهايی که مثل تو کوچيک فکر می کنند.
= باشه بابا ما کوچيک فکر می کنيم، بگذريم.. شنيدم به مدير عامل گفتی حاضری بری ماموريت ،تو که تازه ازدواج کردی الان موقع گشت وگذار با خانواده است نه موقع ماموريت رفتن.
-- راستش من زياد اهل بيرون رفتن نيستم.
= چطور؟
-- والا..چند وقت پيش که برای افطار، فاميل دور هم جمع شده بودند ،يک بچه فسقلی برگشت به عَيال ما گفت:"توچقدر زشتی !". بچه است ديگه می دونی که عقلش نمی رسه، بعد اون قضيه چون ممکنه بازهم بچه های خنگی مثل اون تو کوچه ، خيابون پيدا بشن ما ديگه زياد بيرون نمی ريم.
= آره خوب بچه است کوچيک فکر می کنه ! حتماً بنده خدا به
اعماق ِزيبای ِوجودِ خانومت پی نبرده وگرنه اصلاً اين حرف رو نمی زد!!



٭
ما نمی دونيم اينجا رشت ِ يا تهران؟صبح بارون، شب بارون آخه اين چه وضعيه ؟!هر روز صبح که ميريم بيرون همه چی خيسه. آقا ما شاکی ايم شکايت داريم يکی به داد ما برسه....!
«از طرف هيئت ناشُکران مقيم مرکز»



٭
من تا همين الان فکر می کردم حسادت چيز بديه .اما از حالاحاضرم با برهان خلف و قضيه فيثاغورس ثابت کنم خيلی هم چيز مفيد وخوبيه. درزمينه راه انداختن وبلاگ بين ما ايرانی ها بهترين راه تحريک حسادت ديگرانه .نمونش وبلاگ dentist
باورتون ميشه کسی که تاديروزوقتی صحبت وبلاگ می شد می گفت:"اين گل واژه ها چيه می نويسي !" حالا 180 درجه تغييرکرده و وبلاگ راه انداخته واسمش رو هم گذاشته «يادداشتهای روزانه يک تقريبا ً دندانپزشک» .(رُو که نيست سنگِ پا ساوث ا َمپتون )ِ {توضيح اينکهSouthampton شهری است در جنوب انگلستان که 24 سال پيش دندانپزشک مورد نظر مسافرتی به آنجا داشته اند}
پس حسين خان درخشانی ديگه ناراحت نباشند چون فرمول ازدياد نسل وبلاگدارن (بروزن پستانداران !) کشف شد وتنها از يک عنصر تشکيل شده : حساد ت (هيچ نگران مصرف بی رويه آن هم نباشيد چون هيچ عوارض جانبی ندارد!.)
راستی آقای Dentist قدم نو رسيده ها مبارک .اما کارهايی که نوشتی پسرهات ممکنه بعدها انجام بدهند، خيلی برايم آشناست فکر می کنم يکی از دوستهايم داره اُنها رو انجام ميده اما اسم اون دوستم يادم نمی ياد. تو نميشناسيش!!؟



........................................................................................

Sunday, November 25, 2001

٭
اين مطلب طنز نيست!
روز اول :
پسر- سلام ! می بخشيد شما جزوه جلسه قبل رو داريد؟
دختر- سلام ! الان همراهم ندارم اما می تونم براتون بيارم ، مگه دوستا تون جزوه رو ننوشتن؟
پسر- نه..يعنی چرا.. اما ميدونيد.. خانوما قشنگتر می نويسن.
دختر- باشه من فردا براتون ميارم.

شب اول :
دختر برگه های جزوه را از عطر خيس می کند.

هفته اول :
دختر- ببين.. رابطه ما يه رابطه عاديه نبايد بگذاريم هيچ وابستگی پيش بياد.
پسر-دقيقاً.. منم می خواستم همينو بگم.
دختر- راستی ..ديشب بعد از اينکه تلفنُ قطع کرديم من تا يک ساعت بعدش بيدار بودم.
پسر- آره .منم همينطوربيخود ديشب زود قطع کرديم، از امشب تا صبح حرف می زنيم.خوبه؟

ماه اول :
دختر- باورم نميشه همه اين کادوها برایِ منه؟!
پسر-آره عزيزم ، تولدت مبارک!
دختر- واقعاً متشکرم .اين بهترين تولدِ زندگیِ منه ...
پسر-يه چيزی يادت نرفته عزيزم ؟؟
دختر-خيلی خوب....مممماااااااچچچچچچ..

ماه سوم :
دختر-ديشب چرا زنگ نزدی؟
پسر-حال و حوصله نداشتم.
دختر-حوصله من رو هم نداشتی؟
پسر- نه!
دختر-کاری نداری ؟
پسر-نه. خداحافظ .

ماه چهارم:
دختر-امروز خجالت نکشيدی جلو دوستات اونجوری با من حرف زدی ؟
پسر-تو چی خجالت نکشيدی با صندل، جوراب پوشيده بودی ؟
دختر- تواونقدر بيشعوری که نميدونستی من از دانشگاه اومدم ونميتونستم تودانشگاه بی جوراب جولان بدم .تازه اون روز يادت نميادوقتی از پيتزا کاج اومديم بيرون در رو برای من باز نکردی؟
خودت سرتو عين گاو انداختی پايين رفتی بيرون ؟
پسر- به هرحال تو امروز آبرویٍ منو بردی.می دونی اصلا ً ما به هم نمی خوريم فردا اون نوارها وسی دی های ِ منو وردار بيار.
دختر-می دونستم تو اصلا ً منو دوست نداری.تو هم اُون عکسهای منو وردار بيار.

يک هفته بعد :
پسر،آهنگ Hazard از Richard Marx را گوش می کند. دست می برد زيرتختش يک سالنامه زرشکی رنگ را در می آورد و باز ميکند سالنامه پراست از عکسهای آدامس Love Is.. به دختروپسرعکسها نگاه می کند و يکی را می خواند:

Love Is.." washing dishes when she is out"

پسربه سادگی جمله فکرمی کند و سالنامه نَمدار را آرام می بندد.

*
دختردو ساعت است که بغض کرده، روی تختش دراز کشيده و چهره پسر را لبخند زنان در جاهايی که با هم رفته اند به ياد می آورد، کوه ، کافی شاپ ،سينما ، رستوران ،پاساژ ، خيابان..سرش را برمی گرداند تا ديگر به او فکر نکند که چشمش در بالای کمد به عروسکِ الاغی که پسربرايش خريده بود و اسمش را " آقای عَر" گذاشته بودند می افتد ، عاقبت بغضش می ترکدو صورتش را رو به بالش می کند.

هفته بعد :
دختر گوشی تلفن را برمی دارد وشماره می گيرد از آنطرف صدای خواهر پسر می آيد دختر گوشی را می گذارد.

*
پسر ازدانشگاه بيرون می رود هيکل دختررا در پياده رو آنطرف خيابان ميشناسد که دارد دور می شود قلبش تند ميزند آرام دنبالش راه می افتد، هيکل دختر از دور بنظرش زيباترين هيکل است.دختر به ميدان نزديک می شود پسر به شلوغی ميدان فکر می کند اما جرات نمی کند به دختر نزديک شود ازعکس العمل دختر می ترسد ،همش خودش را وسط خيابان در حالی که دختردارد به او سيلی می زند می بيند.دختر وارد شلوغی ميدان می شود پسر سريع می دود تا او را گم نکند که ناگهان خود را جلوی دختر می بيند که درپياده رو ايستاده ،هول می شود سريع به خيابان نگاه می کند يک راننده فرياد می زند"يه نفر تجريش ..." پسر دستش راطوری که راننده ببيند، بلند می کند "آقا تجريش..".



........................................................................................

Saturday, November 24, 2001

٭
اعترافات يک محکوم به نوشتن:
رضا براهنی که الان رئيس انجمن قلم کانادا شده کتابی داره به اسم " جنون نوشتن " که مناسبترين اسم برای اين کتابه چون اولا ً هم کتاب تقريباً قطوريه ثانيا ً با فونت خيلی ريزی نوشته شده ثالثا ً هرچی بخوای تو اين کتاب پيداميشه، ازشعروداستان گرفته تا نقد ادبی ومقاله.حالا مثل اينکه يک جوری من هم زدم رو دست ِ جناب براهنی ،اينطور نيست؟
حقيقتش از همون اول که حسين درخشانی وبلاگش را راه انداخت ، اولين فکری که به ذهنم رسيد راه انداختن يک وبلاگ بود اما نه وبلاگ فارسی .راستش از نظر من وبلاگ يک موتور محرک بود چون کسی که وبلاگ راه می اندازه تعهدی ضمنی به خوانندش می ده که مثل يک دفترچه خاطرات، هرروز اون رو پر کنه و اين اجبار می تونست به من توی ديکته وگرامر کمکم کنه.
به هر صورت از قديم گفتن" فشار، سازندست "، ضمن اينکه همچين کاری را ديگران هم کرده اند مثلا ً يک آمريکايی که تازه فرانسه ياد گرفته يک وبلاگ فرانسوی راه انداخته وهرموقع اشتباهی داشته باشه فرانسوي هايی که وبلاگش را می خونن بهش گوشزد می کنن.
دوهفته پيش که اين وبلاگ روراه انداختم فقط می خواستم امتحان کنم ببينم می تونم وبلاگ راه بندازم يا نه ؟ اما يکهو مثل روزنامه نگارها هرروز نگران صفحه فردا شدم که نکنه نرسم مطلب جديد بنويسم ياطنزم قشنگ درنياد. با اينکه هميشه روابط دختروپسرها توی جامعه برايم جالب بوده وسوژه های زيادی ازاونها تو ذهن دارم اما قبول کنيد که هر سوژه برای نوشته شدن احتياج به زمان ووقت داره که با توجه به روزانه بودن وبلاگ ،هرروز نميشه يک طنز خوب در مورد اونها نوشت ازطرف ديگه وبلاگ فرانسوی رو هم که می خواهم تا آخر اين هفته راه بندازم پس اجازه بدهيد من روی مطالب طنزم بيشتر کار کنم .
البته منظورم اين نيست که هرروز نمی نويسم ،منظورم اينه که در مورد علائق ديگه ام مثل کتاب وسينما هم از اين به بعد مطلب می نويسم وچون با غم و اندوه هيچ ميانه ای ندارم طنز هم از مطالبم جدا نخواهد شد.(خدائيش خيلی زور زدم تا اين مطلب طنز نشه چون مثلا ً اعتراف بود اما الان فکر می کنم مگه اعتراف رو نميشه با طنز گفت؟)
در آخر هم از تمامی دوستانی که شفاهاً وکتباً(مانند فکس، تلفن ، تلفنگرام ، تلکس ، پست تصويری پست الکترونيکی و پست غيرالکترونيکی ..!!) مارا در تهيه هرچه بهتراين وبلاگ ياری دادند تشکر می کنيم!



........................................................................................

Friday, November 23, 2001

٭
=کيان ومهرنوش دوست هستند:
-الو سلام کيان ،می خوام برم مدادبخرم بيا سر کوچه مون با هم بريم.
-ای بابا ما که الان از تزريقاتی اومديم .بذاراقلا ً عرقمون خشک بشه .
-يعنی نميايی؟؟
-نه عزيزم!من کِی گفتم نميام، منظورم اين بود چون تازه آمپول زدی و پايت درد ميکنه ،اذيت نَشی!

=کيان ومهرنوش بهم زده اند:
-بخدا آيداجان!عشق،محبت،دوستی.. برای اين پسرها کشکه.هرچی بهشون محبّت کنی آخرش هم يه روز می گذارن می رن.اصلا ً کيان ازاول هم منو دوست نداشت وگرنه کدوم پسری برمی گرده به دوست دخترش می گه« تو پدر منو در اُ وردی »!
- راست ميگی مهرنوش جون! کارهای اين پسرها هميشه عجيب غريبه.




........................................................................................

Thursday, November 22, 2001

٭
امروز يک کار کوچولو پيش اومده که نمی تونم بنويسم اما امشب می نويسم. قول مردونه!



........................................................................................

Wednesday, November 21, 2001

٭
فرض کنيد امشب بايرن با منچستر مسابقه دارد و شما که با يکی از طرفداران قديمی و دو آتيشه منچستر کل کل داريد(قديمی که می گم يعنی طرف از 1986 طرفدار منچستره وهر سال براش پيراهن منچستر را از انگليس می آرن ) با ذوق وشوق منتظريد بازی شروع بشه تا سوتی های بارتز روبشمريد و فردا برای دوستتون رديف کنيد.
هنوز فرض کنيد همه چيز داره به خوبی پيش ميره و نمای زيبايی از المپيک مونيخ هم شما رو سر ذوق مياره که يهو همون موقعی که خوش تيپ مک کوئين ترين داور دنيا در سوتش می دمه يه جوادی که باد تو گلو انداخته وبا لحنی که انگار داره يک مسابقه گاوبازی رو گزارش می کنه ، ميگه :« سلام عرض ميکنم خدمت تمامی هم ميهنان عزيز...» حالا ديگه واقعاً فرض کنيد شما دوست داشتيد سِر الکس بجای اون آدامس نعنائی ، خِرخِره دوست جوادمون رو می جوييد!
ديگه نمی خواد فرض کنيد بلکه اعمال زيررو برای جلوگيری از سکته قلبی به علت حرص وجوش خوردن به مدت 90 دقيقه ، انجام بديد:
1-« صدای تلويزيونت رو ببند ولذت ببر»!! اين نسخه ای است که خود آقای حماسه سازِ ملبورن در مصاحبه با تماشاگران فرموده بودند.
2-ماهواره را روشن کن و بازی ليورپول و بارسا رو نگاه کن هم می بينی چطور بارسا ، ليورپول رو در انفيلد لوله می کنه هم ازگلِ بچه خوشگل هلند(قابل توجه قزوينی ها:منظورم «ازگلِ رويش» نبودها خيال بد نکنيد) يعنی کلا يورت لذت می بريد و هم اينکه گزارشگر به هر زبونی حرف بزنه حداقل جوادی حرف نميزنه و قبل بازی سايت UEFA رو زيرورو نکرده(يا نداده براش زيرورو کنند) که ببينه در10 بازی اخير منچستر چند تا تکل رفته يا روی کين وقتی از زمين بيرون ميره با فِرَگی ماچ و بوسه می کنه يا نه!



........................................................................................

Monday, November 19, 2001

٭
مار و پونه
در دانشگاه :
دوست 1- اين ورودی 80 ای ها عجب تيکه هايی اند، بخصوص اون دختره که الان با ما سرِ کلاس بود.
دوست 2- آره اون دختر سفيده رو می گی ؟ خيلی باحاله.
پسر- ا َه ا َه .. شما هم با اين سليقه هاتون.سفيد هم خوشگل می شه؟ دختر فقط سبزه . تازه چشم و ابرو سبزه ها هم قشنگتره . يادم باشه ديگه باهاتون نگردم، سليقم خراب می شه !

در خانواده :
مادر- پسرم ، دخترِ اين خانواده ای رو که تازه اُومدن طبقه پنجم ، ديدی ؟
پسر- واه واه .. من نمی دونم اين شيربرنجه يا دختر! دختره اونقدر سفيده که تمام رَگهاش معلومه!
مادر- خيلی دلت بخواهد. دختر به اين خوشگلی .ازدختر مردم خوشت نمی آد ديگه عيب روش نذار.خواستگارها براش صف بستن ،آقا داره ناز می کنه ؟!

3 سال بعد :
مرد( پسرِ سابق )- عزيزم امشب که خواستيم بخوابيم اون چراغ خواب رو خاموش کن .
زن - چطورمگه؟ نورش چشمِتو می زنه ؟
مرد(پسرِ سابق )- خودِچراغ خواب که نه. اما وقتی نورش روی صورتت می افته انگار لامپ مهتابی روشن شده !ديگه خوابم نمی بره !




........................................................................................

Sunday, November 18, 2001

٭
فرهنگ خانواده :

جوان == موجودی که ذاتا ً باپدرش مشکل دارد.
دختر خانواده == بمب ساعتی ، هرچه زودتر بايد آن را به دست صاحبش رساند .
پسر خانواده == قندِ عسل، شکرپاره
پدر خانواده == گاوصندوق
خانواده == مجموعه ای نامنظم که هيچ دو نفراز آن حاضر نيستند تخم مرغ صبح آنها يکجور پخته شود.



٭
دارم سعی می کنم link بدم اما نمی دونم چرا 2 روزه اين blogger داره بازی در می آره؟؟



........................................................................................

Saturday, November 17, 2001

٭
عکس ِ صفحه اول هفته نامه " جهان فوتبال " خيلی توپ بود ، دقيقاً پنج تا ايرلندی علی کريمی را دوره کرده بودند تا توپ را ازش بگيرند.اِ يوول
اميدوارم اين سردردم بهتر بشه تا بتونم بازی امشب< رم - اينتر> را ببينم . تماشاگران امروز نوشته بود احتمالاً امشب رونالدو و ويِری بازی می کنند اين دوتا اگه باهم باشند عين توپخانه می شوند هيچ تيمی جلوشون دوام نمی آره .



٭
سرم داره از درد می ترکه ... لعنت بر اين هوای آلوده تهران...تازه من توی اين هوای کثيف کلی پياده روی کردم... مثلا ً می خواستم هر کاری دارم امروز انجام بدم ... اون هم چه جاهايی
هفت تير،وليعصر ، انقلاب . اِ ندِ آلودگی ... حماقت که شاخ و دم نداره...



........................................................................................

Friday, November 16, 2001

٭
از آنجايی که وبلاگهای فارسی روز به روز دارد زيادتر ميشود و با وجود شبيه بودنtemplate هااما محتوی آنها با هم فرق می کند، لذا وسائل لازم جهت خواندن هر وبلاگ معرفی می گردد:

وبلاگ سلمان == Oxford Advance Dictionary (البته اگر وبستر هم داشتيد شايد جواب بده)

where is astroid-b612 == طناب ، کراميون و کلنگ يخ .

افکار پراکنده يک زن منسجم == ويلچير !

روی جاده نمناک == فونتِ arabic(window)

خورشيد خانم == گل ِ هميشه عاشق ( چون مثل خودم متولد آبانه )


زير بارش باران == ی ِ متصل

روزنه == کتابهای ِفلسفه هگل ، جامعه شناسی ماکس وبر ، روانشناسی فرويد و3 واحد ادبيات فارسی

يادداشت == CD فال حافظ

ترازو == " مدنی 6 را پاس کردی ؟؟"

وبلاگ ايرانی ==Pc Magazin

يه گاز سيب سرخ == وقت !

خط قرمز == قرمه سبزی

شروورهای دو علاف == تخمه

مرجان عاِلمی == کليد Delete

ترانه == يه جو سليقه !

وبلاگ صاحاب == ويار

حسين درخشانی == " آدم با بزرگترش شوخی نميکنه ! "

اين که شوخی بود اما من هرروز وبلاگهاتون را می خوانم ولذت می برم سعی کنيد هر روز وبلاگ تون را update کنيد، دَ مِتون غيژژ...



........................................................................................

Thursday, November 15, 2001

٭
اين فرم تصفيه حساب فارغ التحصيلی عين ِ Internet explorer 6می مونه، چون بوسيله اون سوراخ سنبه هايی از دانشگاه را کشف می کنی که روحت هم از وجودشان بی خبر بوده بعد هم کسانی که اونجا نشستن( که اونها رو هم در تمام دوران 5 ساله دانشجويی زيارت نکردی ) چون از فرماليته بودن اين فرم کاملا ً باخبرنند مهروامضاء می کنند البته گفتمان زيرهم تقريبا ً در همه قسمتها تکرار ميشه:

- آقا پس شيرينی ما چی شد ؟
- حتما ً ميارم خدمتتون.
- نمی خواد خودت بری ، پول بده مستخدم بره از سر پاساژ ونک بگيره بياد.
- نه قربان الان شيرينی هاش تازه نيست خودم بعدا ً تازشو براتون ميگيرم
- فراموش نشه هاااا .
- مگه می شه ! خيالتون راحتِ راحت باشه .
- به سلامت.
- خداحافظ شما.

دِ ِ برو که رفتيم.......



٭
دارم يه چيزی می نويسم الان می بينيد.....



٭
راستی در مورد بورس تهران می خواستم بگم يکی از آسمانخراشهای مرکز تهرانه خودم خندم گرفت، بی خِال شدم .



٭
ديروز رفته بوديم بورس تهران که تقريبا ً يکی از ساختمانهای بلندِ مرکز تهرانه ،از طبقه هجدهم که پايينو نگاه می کردی تقريبا ً هيچی نمی ديدی .واقعا ً ما چی داريم تنفس می کنيم؟



........................................................................................

Tuesday, November 13, 2001

٭
ماجرا ی حلقه های سحر آميز:
قصّه اين حلقه ها از علاقه انسانها به امری به نام نامزد بازی شروع می شود.ازروی همين علاقه يک جفت از اين حلقه ها خريداری می شود واز آنجا که اين حلقه ها بصورت نامشروع خريداری شده اند( نه اين که پول خريدشان حلال نبوده، منظور اين است که راههای شرعی برای خريدشان طی نشده! ) جای مشخصی ندارند پس معنی های متفاوتی پيدا می کنند:
1- در مقابل همجنسان جايش انگشت يکی مانده به آخر دست چپ است و معنی اش اين است که " ما که بار خودمون را بستيم حالا شما هی خودتون را صبح تا شب علاف اين و ا ُون کنيد آخرش هم نه اين تحويلت می گيره نه اون"!!

2- در مقابل غيرهمجنسان می تواند دو جای متفاوت باشد، يا همان جای ِمورد 1 اما اينبار يعنی اين که" ديدی از تو بهتر گير آوردم، دلت بسوزه حالا ببينم باز هم ناز می کنی " !!
يا جايش دست راست است ( کدام انگشت ،فرق نمی کند ) ومعنی اش اين است که "ببين هنوز فرصت هست ها، اما بجنب تا دير نشده "!!

3 - در مقابل پدر هيچ جايی اَمن تر از جيب شلوار ندارد پس هيچ معنی هم ندارد!!.



٭
ديشب ساعت 1 داشتم از کنار استاديوم آزادی رد می شدم ، زير بارون وتوی اون تاريکی شده بود يه چيزی تو مايه های گودزيلا ،گودزيلائی که خوابش برده باشه يا خودشو به خواب زده باشه. گودزيلا جون نمی دونم خوابی يا بيدار اما بالاغيراتاً روز پنج شنبه بيدار باش و مارو نا اميد نکن . بابا تو که جلوی مگا گودزيلا ، مگاترا ، گيدورا و .. جنگيدی و آخرش پيروز شدی و ا ون جيل پشت ِ تو تکون دادی !! آخه ايرلند که ديگه چيزی نيست آخ قوربون اون جيلِ پشتت برم که عين جيل خروس اُبهت داره ، می دونم حرف ما رو زمين نمی اندازی...آتيش ِ دماغت گرم ! (توجه: دراين متن گودزيلای مورد نظر صرفاً گودزيلای باحال ژاپني است ، نه اون غول بی مزه و بی احساس هاليوودی )



........................................................................................

Monday, November 12, 2001

٭
زندگی زيباست. هميشه دوست داشتم روز تولدم باران بباره امروز صبح هم که از خواب بيدار شدم وديدم داره باران مياد کلی حال کردم.امروز زياد وقت ندارم بايد برم دانشکده ، راستی اگر استاد ما را کسی می شناسه بهش بگه اين ورقه ما را تصحيح کنه بريم دنبال کارهای فارغ التحصيلی ، سه هفته است اين برگه ما داره توی اتاق جناب دکتر خاک می خوره.



........................................................................................

Sunday, November 11, 2001

٭
فردا تولد منه .کارت تبريک يادتون نره.من به طالع بينی زياد اعتقاد ندارم (برعکس سلمان خان جريری )امابقول يک دوستِ متولد آبان :"فرد متولد آبان هميشه عاشق خواهد بود" وبه همين دليل انسانهای بيچاره ای هستند.راستش آگه فرد آبانی ديگه ای در اين مورد نظری داره با من در ميون بذاره چون کم کم داره اين حرف باورم ميشه .e-mail: ahrezaee@yahoo.com,ahrezaee@hotmail.com



٭
آقا تورا به خدا از فکردرست کردن انجمن وبلاگ نويسان در بيايد همينکه چند وقت يکبار دورهم جمع بشيم (البته بچه های تهران رو ميگم) همديگر رو ببينيم کافيه چون به قول سيد ابراهيم نبوی امکان نداره چندتا ايرانی دور هم جمع بشن تا کاری را راه بيندازند اما از همون اول بينشون انشعاب ودودستگی ايجاد نشه .



٭
آلمان-اکراين، بازی قشنگی بود، بيچاره شوچنکو هم عينهو بچه ای که مدرسه اش دير شده باشد با آن چهره هميشه نگران هی اينور اونور دنبال توپ می دويد آخرش هم يک توپ تک به تک را گل نکرد تا ثابت کند فقط علی کريمی تنها بازيکنی نيست که اين توپها را گل نمی کنه البته اون هيچ کدوم از تک به تک ها را گل نمی کنه!!!



........................................................................................

Saturday, November 10, 2001

٭
خوب اين هم از تفاوت فوتبال ايران و اروپا يعنی بازی تک ضرب . به نظر من گل دوم ايرلند اثبات نکته کوچيکيه که ما هنوزهم باور نکرديم.. بای بای جام جهانی..بای بای...



٭
خوب 3 ساعت ديگه تا شروع بازی ايران-ايرلند مونده من که خودمو برای يک شکست آماده کردم ،چيکار کنم بعداز بازی ايران-إمارات انقدر عصبی شدم که معده درد گرفتم وتا چند روز نمی تونستم چيزی بخورم.نمی دونم چرا امروز اينقدر تماشاگران گير داده بود به علی کريمی که امروز ستاره بازی اونه در حالی که خودشون خبر داده بودن تيم ايران به خاطر زمين خيس استاديومlands down road از پاسهای تکضرب استفاده ميکنه نمی دونم شايد حکمتی تو کاره .البته بازهم اون پارامتر هميشگی نبايد فراموش بشه.....دعا.



٭
اين برنامه سينما4 هم بعضی اوقات فيلمهای خوبی نمايش می ده مثلا ً فيلم اين دفعه killing fields جالب بود بخصوص اينکه فهميديم جان مالکوويچ در جوانی هم کچل بوده ! اما صدای فيلم تو بعضی صحنه ها با تصوير نمی خوند يا سينک نبود.خوب حتما هنگام جرح واصلاح صدای تصوير جابجا شده يا صدای مناسبتری بَراش انتخاب شده !!



٭
حسين جان درخشانی اين template فارسی خيلی کمه تورو خداچند تا ديگه معرفی کن تمام وبلاگها شبيه هم شده ما رو بگو مثلاٌ می خواستيم "متفاوت" باشيم.چندتا وبلاگ توپ فرانسوی ديدم اززيبايی قفل وکليد کردم. شما هم اينها رو ببينيدو کف کنيد.اول ، دوم ، سوم ، چهارم ، پنجم.



٭
از ديروز که وبلاگ ام رو راه انداختم انقدر درگير حل مشکلاتش بودم که يادم رفت بگم وجه تسمِه اين وبلاگ چيه؟چون از قديم رسم بود که هروقت مي خواستند به کسی شناسنامه بدهند، از روی شغلش براش فاميلی تعيين می کردند وچون بين دوستان هم با اين nickname شهرتی به هم زده بودم.از سنت ماضی وشهرت باقی استفاده کردم واسم وبلاگ اينی شد که ميبينيد.



........................................................................................

Friday, November 09, 2001

٭
می بخشيدکه داستان بيچارگی ام را جداجدا می نويسم چون هنوز هم اِين بيچارگی ادامه داره ، آره مي گفتم بعد از اينکه install,win2000 کردم ديدم ای دادبِداد مودم install نميشه نگو درايور مودم ام فقط تا win98 را ساپورت می کنه.زرشک!!!! .حالا بايد از ساِت motorola درايور2000 را install کنم .باز هم ماجراهای امِر ودستمال ِزدی تا اينکه زحمت اون را هم دوستان کشيدندو download کردند اما حالا ويندوز برای ما ناز ميکنه ونِم بند مودم را installميکنه ديگه کارم به نظر کردن ودخيل بستن کشيده بود که آخرش دلش برام سوخت و install شد حالا ما اينهمه بدبختی کشيديم حسين خان درخشانی طی يک خبر ديوانه کننده (البته نه از روی شادی برای من)برای ملت شهيدپرور، مژده استفاده از يونيکد را بدون استفاده ازwin2000 داده .فقط قيافه من رو بعد از شنيدن اين خبر مجسم کنيد(نمیخواد مجسم کنيد چون ...).به هر صورت از امپکس، نودال ،ترابری، خدمات که ما را در تهيه هرچه بهتر اين برنامه ياری دادند تشکر مي کنيم.



٭
چطور ِيک وبلاگ ساختم؟ (نسخه 1.1)
فکرنمی کنم تو دنيا هيچ کس مثل من برای راه انداختن يک وبلاگ اينقدربيچارگی کشيده باشه قضيه از آنجا شروع شد که چون روی کامپيوترم Windows me بود وبايد حداقل 2000 ياxp install, می کردم و از آنجا که تا بروبچه ها هستن بازار رضاوپايتخت کيلو چنده!!!افتادم دنبالش.از شانس ما به هرکی می گفتم ،می گفت:«بابا باکلاس، xp می خوای چيکار يک98 SE بريز رو دستگاهت بی خيْال شو?! » تا بالاخره يک win2000 professional توپ گير اُوردم.



٭
����� � ���ǐ ����� �(ver 1.1)



........................................................................................

Home